صفحه اصلی / دوازدهم انسانی / ترجمه / ترجمه درس یک – دوازدهم انسانی

ترجمه درس یک – دوازدهم انسانی

من الاشعار المنسوبة الی الامام علی علیه السلام

از شعرهای منسوب به حضرت امام علی علیه السلام

الدّاء و الدّواء درد و درمان

 

دواؤک فیکَ و ماتبصرُ و داؤکَ منکَ و لا تَشعَرُ

دوای تو در خودِ توست و آن را نمی بینی و درد تو از خودت است و درک نمی کنی (نمی دانی)

 

اتَزعَمُ انَّکَ جرمٌ صَغیرٌ و فیک انطَوی العالمُ الاکبَرُ

آیا گمان می کنی جسم کوچکی هستی در حالی که جهان بزرگ در تو به هم پیچیده شد

 

الناس اکفاء مردم هم مرتبه اند (برابرند)

 

الناس من جِهَةِ الآباء اکفاءُ ابوهُمُ آدَمُ و الاُمُّ حَوّاءُ

مردم از نظر نیاکان هم مرتبه اند پدرشان آدم است و مادر(شان) حوّاست

 

وَ قَدرُ کُلِّ امرئٍ ما کانَ یُحسِنُهُ و للرجالِ علی الافعالِ اسماءُ

ارزش هر انسان به آن چیزی است که آن را به خوبی انجام می دهد و مردان بر اساس کارهایشان شناخته می شوند

 

فَفُز بِعلمٍ و لاتطلُب بِهِ بَدَلاً فالناسُ مَوتی و اهلُ العِلمِ احیاءُ

پس در دانش موفق شو و به دنبال جایگزینی برای آن نباش که مردم مردگانند و اهل دانش زنده (و جاویدان) هستند

 

الفَخرُ بالعفاف افتخار به پاکدامنی است

 

ایُّها الفاخِرُ جَهلاً بالنَّسب اِنَّما النّاسُ لِاُمٍّ و لِاب

ای کسی که از روی نادانی به نَسَب (خاندان) افتخار می کنی ، همانا مردم از یک مادر و یک پدر هستند.

 

هَل تراهُم خُلِقوا مِن فِضَّةٍ اَم حَدیدٍ ام نُحاسٍ ام ذَهَب

آیا آنها را می بینی که از نقره یا آهن یا مس یا طلا آفریده شده اند؟

 

بَل تراهُم خُلقوا مِن طینَةٍ هَل سَوی لَحمٍ و عَظمٍ و عَصَب

بلکه آنها را میبینی که از گِلی آفریده شده اند . آیا غیر از گوشت و استخوان و رگ هستند؟

 

انّما الفَخرُ لِعَقلٍ ثابتٍ و حیاءٍ و عفافٍ و ادَب

به درستی که افتخار به عقلی استوار و شرم و پاکدامنی و ادب است.

 

دیدگاهتان را بنویسید

error: Content is protected !!